روز ملی آگاهی از غم و اندوه، که در 30 آگوست برگزار می شود، به آموزش مردم در مورد روند غم و اندوه و ارائه حمایت از کسانی که سوگوار هستند اختصاص داده شده است. غم و اندوه یک تجربه هیجانی پیچیده است که در پاسخ به از دست دادن رخ می دهد و این تجربه می تواند برای همه متفاوت باشد. یک فرد در حین غم و اندوه می تواند طیف وسیعی از احساسات را تجربه کند، مانند شوک، غم، درماندگی یا پشیمانی، اما همچنین خشم، بی حسی، احساس گناه یا حتی تسکین. غم و اندوه به آن احساسات محدود نمی شود و همه این احساسات بخشی طبیعی از روند سوگواری هستند.

معمولاً غم و اندوه به دردی اطلاق می شود که در پاسخ به از دست دادن یکی از عزیزان احساس می شود، اما افراد می توانند انواع مختلفی از دست دادن ها مانند از دست دادن یک رابطه مهم، از دست دادن بارداری، از دست دادن شغل یا از دست دادن خود را غمگین شوند. وضعیت سلامتی پس از دریافت تشخیص تغییر دهنده زندگی هر زمان که تغییر قابل توجهی در زندگی فرد ایجاد می شود، تقریباً همیشه نوعی از دست دادن وجود دارد و با آن از دست دادن اندوه نیز همراه است. همچنین ممکن است ضررهای زیادی در یک ضرر اولیه وجود داشته باشد. به عنوان مثال، وقتی یکی از عزیزانتان را از دست می دهید، نه تنها فرد فیزیکی، بلکه فعالیت ها و روال زندگی مشترک خود و همچنین آینده تصوری خود را نیز از دست می دهید. اعتراف به این ضررهای اضافی در حین غم و اندوه می تواند مفید باشد.

غم و اندوه می تواند به صورت "امواج" ظاهر شود، که ممکن است گاهی اوقات طاقت فرسا و شدید باشد. این امواج ممکن است توسط سالگردهای مهم یا حتی اتفاقات دنیوی ایجاد شوند که به فرد یادآوری می کند که اکنون بدون عزیز خود در حال گذر از زندگی است. با گذشت زمان، فرکانس و شدت این امواج کاهش می‌یابد، اما ادامه تجربه آنها طبیعی است.

از دست دادن و غم و اندوه چیزهایی نیستند که فرد به سادگی از پس آنها برآید. پس از تجربه یک ضرر قابل توجه، چگونه می توان از کسی انتظار داشت که به "زندگی طبق معمول" بازگردد؟ در عوض، هدف بازگشت به زندگی به گونه ای نیست که گویی از دست دادن هرگز رخ نداده است، بلکه هدف پرورش شیوه جدیدی از زندگی است که برقراری ارتباط مستمر با متوفی را متعادل می کند و در عین حال زندگی معناداری را نیز تجربه می کند (برای اطلاعات بیشتر، ویلیام وردن را ببینید. وظایف عزاداری).

هیچ راه درستی برای غمگین شدن وجود ندارد، اما راه هایی وجود دارد که بتوانید از خود یا دیگران در طول سفر حمایت کنید.

چگونه می توانید از طریق غم و اندوه از خود حمایت کنید:

• عواطف خود را بدون قضاوت بپذیرید، زیرا بدانید که همه احساسات بخشی طبیعی از غم و اندوه هستند.
• اندوه خود را به خانواده یا دوستان حامی خود و از طریق نوشتن یا سایر سرگرمی ها ابراز کنید.
• به فردی که از دست داده اید به گونه ای احترام بگذارید که برای شما معنادار باشد.
• با خود با شفقت و شکیبایی رفتار کنید و به یاد داشته باشید که هیچ راه درستی برای غمگین شدن وجود ندارد.
• در صورت نیاز از یک متخصص بهداشت روانی یا گروه حمایتی از بیرون حمایت کنید.

چگونه می توانید از دیگرانی که عزادار هستند حمایت کنید:

• با شفقت و بدون قضاوت گوش کنید و بدانید که غم و اندوه هر فرد منحصر به فرد است و جدول زمانی مشخصی ندارد.
• صبور باشید و اجازه دهید فرد با سرعت خودش و به روش خودش غصه بخورد.
• پشتیبانی عملی، مانند تهیه یک وعده غذایی یا کمک در انجام کارهای خانه یا وظایف، ارائه دهید.
• به حضور و حمایت خود در هفته ها و ماه های پس از فقدان ادامه دهید، نه فقط در عواقب فوری.
• مواظب خودت هم باش اگر از خودتان نیز مراقبت نکنید، نمی توانید به دیگران اهمیت دهید.